KORO ŞEFİMİZ HASAN ÖZTÜRK

1 Mart 2010 Pazartesi

Platformumuzun Türk Halk Müziği Koro şefi sayın Hasan Öztürk yeni Rumeli Nefesleri adını verdiği CD'si çıkmıştır.
Ozanımızın kendi ağzından özgeçmişi;

1956’nın yılbaşı gecesi doğumluyum. Anam beni babamın da katkısıyla, Trakya’nın bir uç köyünde doğurmuş. Bu Hakkari de olabilirdi, Afrika”nın herhangi bir köşesi de. Anama, beni filanca yerde doğurması için bir siparişim olmadı; anamın da bana öyle bir teminatı olmadı. Aslına bakılırsa, insanlar nerelidir sorusu yeryüzünde en boşlukta kalan söylemlerden biridir. Örneğin derinlerimizin Kuzeydeki Türk toprakları olan Horasan’a dayandığını duyduğumda şaşırmadım. Akıncı olarak Balkanlara gidilmiş, oradan da Cumhuriyet”le birlikte geri dönülmüş. Yani, Trakya doğuşlu oluşum yalnızca göçlerin getirdiği bir tür rastlantı.
İlkokul döneminde yüzlerce Türküyü kusursuz söylerken, bağlama çalmaya da başladım. O gün bugün, bağlamam ve sesimle, halk müziği emekçiliğim sürmektedir.
1968”de Kepirtepe İlköğretmen Okuluna girdim. O yıllarda şiir yazmaya başladım. Şiire olan özentim, öncelikle babam Ali Öztürk’ten kaynaklanmaktadır. Akla gelebilecek ve şiire yatkın her konuda denemelerim var.
Öğretmen okulu orta kısım yıllarında başlayan beste çalışmalarım sürmekte. Bestelerinin sayısı 600 dolayında olup müzik piyasasında kullanılan ilk eserim, söz ve müziği bana ait olan “Manolya”dır.
1972’de İstanbul-Çapa İlköğretmen Okulu- “Müzik Semineri” bölümüne geçtim. Burada dört yıl boyunca müzik ağırlıklı eğitim gördüm.
Çapa yılları boyunca yaşanan pek çok önemli olayı günü gününe kaleme aldım. Bu notlardan yola çıkarak, 1997 Kasımında yayınlanan “Umut Boyu” isimli romanımda “80 Öncesi”nin mini bir maketini sergiledim.
1976’da okulu bitirip yurdun çeşitli yerlerinde sekiz yıl öğretmenlik yaptıktan sonra, 1984’te İstanbul’a atandım.
1980 yılından itibaren, öncelikli yöre Trakya ve Balkanlar olmak üzere, Halk Müziği ve Alevi-Bektaşi Nefesleri derlemeleri yapmaktayım. Derlediğim Türkülerin sayısı yüz elli dolayında.
Başta bağlama olmak üzere, telli, üflemeli, klavyeli ve vurmalı sazlardan pek çoğunu kullanmaktayım.
İlk basılı eserim, Ocak-1996’da yayımlanan “Manolya” isimli şiir kitabıdır.
Şu an basım aşamasında olan şiir, roman, öykü ve düşünce yazılarım var.
1999 Martında, kendi beste ve derlemelerimden oluşan, içinde 15 adet ezgi bulunan ilk kasetim BAKIŞIN YETER-ÇİNGENEM (Manolya) piyasaya çıktı.
İçinde 14 adet beste bulunan ŞAİRANE EZGİLER, 2002 başında piyasaya çıktı.
15 Aralık 2004’te ikinci romanım “Yaralı Kaldı” çıktı.
Halk müziği alanında çalıştırıcılık ve uygulama evrelerinde uğraş vermekteyim.
Her anımı, sağlıklı geçen tüm zamanımı verimli, gerekli, yararlı çalışmalarla değerlendirmek, öncelikli yaşam biçimimdir ve anlayışımdır. Buradan yola çıkarak, beynimin ve bedenimin yettiği pek çok konuda etkin yaşamaya uğraşıyorum.
26 yıl öğretmenlikten sonra 2002 yılında kendi isteğimle emekli oldum. Emekliliğimin parolası: “Boş durmak için değil, koşturmak için” emeklilik. Emeklilikten sonra yüzüme gözüme bakanlar, gençmişsin, neden genç yaşta emekli oldun, diye yorumladılar. Bu soru karşısında, “Genç olduğum, kendimi genç ve dinç hissettiğim için emekli oldum. Öğretmenlikten, devlet memurluğundan başka yapacak işlerim vardı. Onları yapabilmek için kendimi beynen ve bedenen genç ve dinç duyumsamam gerekiyordu. Yoksa yaşlandıktan sonra emekli olsaydım ne işe yarardı,” diye yanıtlıyorum.
Duyarlı bir insanın, bulunduğu mekândaki olumsuzlukları düzeltmek, yetersizlikleri gidermek, insanlara, çevresine yararlı işler yapmak için uğraş vermesi gerektiğine inanıyorum. Duyarsızlık ve aldırmazlık, hoşuma gitmeyen şeyler. Her ne konumda olunursa olunsun, iyi niyetli, iyi yürekli, yapıcı, aydın beyinli insanların, içinde bulunduğu mekânın, üyesi bulunduğu kurumun, ekmek kapımızın, köyümüzün, ilimizin, ülkemizin ve dünyamızın tüm olumsuzluklarını olumluya, çirkinliklerini güzele, zararlılarını yararlıya çevirmek için emek, çaba, bilgi, katkı sağlaması ve katması gerektiğine, hattâ bunun zorunlu olduğuna inanıyorum. Belki de sırf bu anlayış doğrultusunda 2003 Haziranından 2004 Mayısına kadar on bir ay süreyle HALKODER Genel Başkanlığı yaptım.
Uzaklarıma yeterince yararlı olamadığım noktasında belirginleştiğim zaman… İstanbul artık benim için bulanık ve kirli bir denize dönüştüğünde… Bu büyük denizde artık yüzemeyeceğimi anladığımda… Yüzmek için küçük bir göl arzuladım. Bu göl en yakınımdaydı: Kırklareli. 2005’in başlarında kararımı vermiştim ve 19 ekim 2005 günü Kırklareli’ye vardım. Yalnızlığı yaşadım. Önadım gazetesinde köşe yazarlığı yaptım ve emek dostluğu ettim.
31 Mayıs 2006’da 3. müzik çalışmam “Trakya-Geleneksel Oyun Türküleriyle” çıktı.
2007 Ocak ayında “Suya Sabuna” isimli şiir kitabım çıktı.
22 Şubat 2010 günü Rumeli Nefesleri isimli müzik albümü çıktı. Bu, dördüncü müzik çalışmasıydı.
Rumeli Nefesleri, genel olarak Pir Sultan Abdal, Şah Hatayi, Kul Nesimî gibi herkesin her an söyleye geldiği eserlerin Rumeli tarzı ezgilerle seslendirildiği türdendir. Özeldir, alışılmışın ve genel kanının dışındadır. Albümde, 12 İmamlar aşkına düşünülerek 12 eser vardır.

Hasan Öztürk
hasberraki@gmail.com
hasberraki@hotmail.com
0542 822 74 33